Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

remigi(i) N N

  • 1 assuesco

    as-suēsco (adsuēsco), suēvī, suētum, ere (*assueo), I) tr. an etw. gewöhnen, m. Dat. od. Abl., qui pluribus assuerit mentem corpusque superbum, Hor. sat. 2, 2, 109: contrahendo militi ac remigi navalibusque assuescendo certaminibus praefectus, Vell. 2, 79, 1: alqm ass. fatis, Lucan. 5, 776: Icariā Rhodopen umbrā, Stat. Theb. 4, 655. – m. in u. Akk., assueverat Armenios in hoc unum servitutis genus, ut etc., Flor. 4, 12, 43. – m. Infin., rem Quirini assuescit supero pollere in secula regno, Prud. c. Symm. 1, 540. – II) intr. an etw. sich gewöhnen, etw. gewohnt werden, durch Gewöhnung sich etw. aneignen, lernen, Perf. assuēvi = ich habe mich an etw. gewöhnt, ich bin etw. gewohnt, Partiz. Perf. Pass. assuētus = an etw. gewöhnt, eine Sache gewohnt, A) im allg., konstr. m. ad u. Akk., male assuetus ad omnes vis controversiarum, Sall. hist. fr. 3, 62 (84): non assuetae ad sceptra manus, Sen. Troad. 159 (152). – m. in u. Akk., in hoc assuescat (puer), huius rei naturam sibi faciat, Quint. 4, 2, 17: iam inde a puero in omnia familiaria iura assuetus, Liv. 24, 5, 9. – m. Abl. (vgl. Gronov u. Drak. Liv. 31, 35, 3. Freinsh. Flor. 1, 1, 7. Scheffer Iustin. 31, 1, 8), genus pugnae, quo assuerant, Liv.: ille barbarus (populus) et signis militaribus et disciplinā armis etiam Romanis assueverat, Flor.: homines labore assiduo et cotidiano assueti, Cic.: tot gentes alterius imperio ac nomine assuetae, Curt. – m. Dat. (vgl. Duker Liv. 10, 17, 10), quaestui, Liv.: sermoni, Quint.: quieti et otio per voluptates, Tac.: gens umori ac frigori assueta, Liv.: mensae assuetus erili, Verg.: ungewiß, ob m. Dat. od. Abl., ass. legibus, Cic.: scriptoribus, Quint.: vicinitas non assueta mendaciis, Cic.: assuetae ripis volucres et fluminis alveo, Verg.: assueta gymnasiis et oleo corpora, Quint.: u. Partic. im Compar., ea (Hispanorum legio) assuetior montibus, Liv. 22, 18, 3. – m. inter se, assueti inter se hostes, Liv. 10, 19, 16. – m. Acc., ne tanta animis assuescite bella, Verg. Aen. 6, 833: iuxta invia ac devia assueti, Liv. 21, 33, 4 (Wölffl. in invia). – m. Infin. (vgl. Gronov Liv. 21, 16, 5. Fabri Liv. 21, 33, 4. Mützell Curt. 3, 10 [25], 9. Benecke Iustin. 37, 2, 8), ut fremitum assuescat voce vincere, Cic.: assuescat iam a tenero non reformidare homines, Quint.: paulatim claram lucem pati assuesce, Sen.: assuevi non mihi respondere sed adversario, Sen. rhet.: assueti vinci, Liv.: rapto vivere assueti, Curt. – absol., sic enim assuevi (als Parenthese), Cic. ep. 9, 22, 5: ut assueverant, Curt. 9, 1 (6), 36. – B) insbes., sich an jmd. gewöhnen, seinen Umgang liebgewinnen, a) im guten Sinne, m. Dat. od. Abl., amici, quibus maxime assueverat, Curt.: pedites, quibus assueverat, Curt. – m. ad u. Akk., uri assuescere ad homines et mansuefieri ne parvuli quidem possunt, Caes. b. G. 6, 28, 4. – b) im üblen Sinne: spado, cui et Dareus assuetus fuerat et mox Alexander assuevit, Curt. 6, 5 (18), 23. – / Über die synkop. Formen assuesti, assuerim, assueram, assuesse, s. Neue-Wagener Formenlehre3 Bd. 3. S. 484 f.

    lateinisch-deutsches > assuesco

  • 2 assuesco

    as-suēsco (adsuēsco), suēvī, suētum, ere (*assueo), I) tr. an etw. gewöhnen, m. Dat. od. Abl., qui pluribus assuerit mentem corpusque superbum, Hor. sat. 2, 2, 109: contrahendo militi ac remigi navalibusque assuescendo certaminibus praefectus, Vell. 2, 79, 1: alqm ass. fatis, Lucan. 5, 776: Icariā Rhodopen umbrā, Stat. Theb. 4, 655. – m. in u. Akk., assueverat Armenios in hoc unum servitutis genus, ut etc., Flor. 4, 12, 43. – m. Infin., rem Quirini assuescit supero pollere in secula regno, Prud. c. Symm. 1, 540. – II) intr. an etw. sich gewöhnen, etw. gewohnt werden, durch Gewöhnung sich etw. aneignen, lernen, Perf. assuēvi = ich habe mich an etw. gewöhnt, ich bin etw. gewohnt, Partiz. Perf. Pass. assuētus = an etw. gewöhnt, eine Sache gewohnt, A) im allg., konstr. m. ad u. Akk., male assuetus ad omnes vis controversiarum, Sall. hist. fr. 3, 62 (84): non assuetae ad sceptra manus, Sen. Troad. 159 (152). – m. in u. Akk., in hoc assuescat (puer), huius rei naturam sibi faciat, Quint. 4, 2, 17: iam inde a puero in omnia familiaria iura assuetus, Liv. 24, 5, 9. – m. Abl. (vgl. Gronov u. Drak. Liv. 31, 35, 3. Freinsh. Flor. 1, 1, 7. Scheffer Iustin. 31, 1, 8), genus pugnae, quo assuerant, Liv.: ille barbarus (populus) et signis militaribus et disciplinā armis etiam Romanis assueverat, Flor.: homines labore assiduo et cotidiano assueti, Cic.: tot gentes al-
    ————
    terius imperio ac nomine assuetae, Curt. – m. Dat. (vgl. Duker Liv. 10, 17, 10), quaestui, Liv.: sermoni, Quint.: quieti et otio per voluptates, Tac.: gens umori ac frigori assueta, Liv.: mensae assuetus erili, Verg.: ungewiß, ob m. Dat. od. Abl., ass. legibus, Cic.: scriptoribus, Quint.: vicinitas non assueta mendaciis, Cic.: assuetae ripis volucres et fluminis alveo, Verg.: assueta gymnasiis et oleo corpora, Quint.: u. Partic. im Compar., ea (Hispanorum legio) assuetior montibus, Liv. 22, 18, 3. – m. inter se, assueti inter se hostes, Liv. 10, 19, 16. – m. Acc., ne tanta animis assuescite bella, Verg. Aen. 6, 833: iuxta invia ac devia assueti, Liv. 21, 33, 4 (Wölffl. in invia). – m. Infin. (vgl. Gronov Liv. 21, 16, 5. Fabri Liv. 21, 33, 4. Mützell Curt. 3, 10 [25], 9. Benecke Iustin. 37, 2, 8), ut fremitum assuescat voce vincere, Cic.: assuescat iam a tenero non reformidare homines, Quint.: paulatim claram lucem pati assuesce, Sen.: assuevi non mihi respondere sed adversario, Sen. rhet.: assueti vinci, Liv.: rapto vivere assueti, Curt. – absol., sic enim assuevi (als Parenthese), Cic. ep. 9, 22, 5: ut assueverant, Curt. 9, 1 (6), 36. – B) insbes., sich an jmd. gewöhnen, seinen Umgang liebgewinnen, a) im guten Sinne, m. Dat. od. Abl., amici, quibus maxime assueverat, Curt.: pedites, quibus assueverat, Curt. – m. ad u. Akk., uri assuescere ad homines et mansuefieri ne parvuli quidem possunt, Caes. b. G. 6, 28, 4. – b)
    ————
    im üblen Sinne: spado, cui et Dareus assuetus fuerat et mox Alexander assuevit, Curt. 6, 5 (18), 23. – Über die synkop. Formen assuesti, assuerim, assueram, assuesse, s. Neue-Wagener Formenlehre3 Bd. 3. S. 484 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assuesco

  • 3 rēmigium

        rēmigium ī, n    [remex], an oar-plying, rowing: Olli remigio noctemque diemque fatigant, V.— Rowing apparatus, the oars: Nudum remigio latus, H.: mutabile, oars that can be shifted, Ta.: lembum Remigiis subigit, V.—Of wings: volat per aëra Remigio alarum, v., O.— Oarsmen, rowers: suppleverat remigio navīs, L.: remigium classicique milites, L.: vitiosum Ulixei, H.
    * * *
    rowing, oarage

    Latin-English dictionary > rēmigium

  • 4 remigium

    rēmĭgĭum, ii, n. [remex].
    I.
    Lit., a rowing:

    homines remigio sequi,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 55:

    olli remigio noctemque diemque fatigant,

    Verg. A. 8, 94:

    portus decem dierum remigio ab oppido distans (just before: abest a Ptolemaide quinque dierum navigatione),

    Plin. 6, 29, 34, § 174; 9, 3, 2, § 6.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    The parts of a vessel that belong to the rowing of it, the oars, Cat. 64, 13; Verg. G. 1, 202; Hor C. 1, 14, 4; Tac. A. 2, 24; id. H. 3, 47; id. G. 44.—Prov.:

    remigio veloque festinare,

    i. e. with all possible speed, Plaut. As. 1, 3, 5 (cf.: remis velisque;

    v. 1. remus, I. A.): meo remigio rem gero,

    i. e. I steer my own course, do just as I please, Plaut. Mil. 3, 1, 152 (v. l. meo remigio remigo; cf. Brix ad loc.).—
    2.
    Poet., of wings:

    remigi oblitae (aves),

    Lucr. 6, 743:

    volat ille per aëra magnum Remigio alarum,

    Verg. A. 1, 301; 6, 19 (mentioned in Quint. 8, 6, 18); Ov. M. 8, 228; id. A. A. 2, 45:

    (aquila) remigium dextrā laevāque porrigens,

    App. M. 6, p. 179 al. (cf. in the Gr. Aesch. Agam. 52: pterugôn eretmoisin eressomenoi).—
    B.
    Those that perform the rowing, the oarsmen, rowers, Cic. Tusc. 5, 39, 114:

    remigium classicique milites, tranquillo in altum evecti,

    Liv. 26, 51; 21, 22; 26, 39; 33, 48; 37, 11; Tac. A. 3, 1, 14, 39; Verg. A. 3, 471:

    remigium vitiosum Ulixei,

    Hor. Ep. 1, 6, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > remigium

См. также в других словарях:

  • Remigi Blättler — ist der Name folgender Personen: Remigi Blättler (Politiker) (1899–1975), Schweizer Politiker Remigi Blättler (Volksmusiker) (1911–2003), Schweizer Klarinettist und Volksmusiker Diese Seite ist eine Begriffsklärung …   Deutsch Wikipedia

  • Remigi Blättler (Volksmusiker) — Remigi Blättler genannt Sonnmatt Migi (* 10. März 1911 in Hergiswil; † 1. Januar 2003 ebenda[1]) war ein Schweizer Klarinettist und Volksmusiker. Er übte sich schon früh am Spiel mit der Klarinette, die er für 80 Schweizer Franken von der… …   Deutsch Wikipedia

  • Remigi Blättler (Politiker) — Remigi Blättler „Chärne Migi“ (* 19. Dezember 1899 in Hergiswil, Kanton Nidwalden; † 27. Oktober 1975 ebenda) war ein Schweizer Politiker. Blättler war zunächst Landwirt, dann ab etwa 1930 Versicherungsagent. Nach ersten Ämtern in der Gemeinde… …   Deutsch Wikipedia

  • Kapelle Remigi Blättler — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Biografien/Bla — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q …   Deutsch Wikipedia

  • Incoterms — Saltar a navegación, búsqueda Los incoterms (acrónimo del inglés international commercial terms, ‘términos internacionales de comercio’) son normas acerca de las condiciones de entrega de las mercancías. Se usan para dividir los costes de las… …   Wikipedia Español

  • Incoterm — Los incoterms (acrónimo del inglés international commercial terms, ‘términos internacionales de comercio’) son normas acerca de las condiciones de entrega de las mercancías. Se usan para dividir los costes de las transacciones comerciales… …   Wikipedia Español

  • Blättler — ist der Familienname folgender Personen: Remigi Blättler (Politiker) (1899–1975), Schweizer Politiker Remigi Blättler (Volksmusiker) (1911–2003), Schweizer Klarinettist und Volksmusiker Rolf Blättler (* 1942), Schweizer Fussballspieler Tobias… …   Deutsch Wikipedia

  • List of bishops of Lleida — A list of bishops of Lleida.*Itxió 203 *Sant Filó 227 *Joan 230 *Pere 258 *Màrius Seli 259 *Sant Lleir 268 311 *Diperdió 313 *Amili 380 *Prudenci 400 *Atanasi 413 *Saguici 413 *Jacobo 419 *Seberí 460 *Fortunat 517 *Pere 519 *Andreu 540 *Februari… …   Wikipedia

  • Roman Catholic Diocese of Lleida — Location of the Roman Catholic Diocese of Lleida The Diocese of Lleida (Latin, Ilerdensis) is located in north eastern Spain, in the province of Lleida, part of the autonomous community of Catalonia. The diocese forms part of the ecclesiastical… …   Wikipedia

  • Melodies of Love — Studio album by Bobby Vinton Released November 1974 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»